On bir ayın sultanı Ramazan ayına bu sene de kavuştuk elhamdulillah. Ancak bu seneki Ramazan ayı geçmiş senelerden biraz farklı geçiyor. Bütün dünyayı etkisi altına alan salgın hastalık nedeniyle kalabalık iftar sofraları, teravih namazı ile dolan camiler yerini çekirdek aile sofraları ve evde kılınan namazlara bıraktı. Bu yüzden aslında ne kadar sıkıntılı bir süreçten geçsek de bu süreci bir inziva olarak görüp bu ayı değerlendirmeye çalışmak bizim için daha hayırlı olacaktır. Ramazan ayı, yaşadığımız şu zorlu süreçlerde dahi bizim için bir kavuşma, ferahlık ve günahlardan arınma vesilesi. Peygamber Efendimiz, “ Ramazan ayı size bereketiyle geldi, Allah o ayda sizi zengin kılar, bundan dolayı size rahmet indirir, hataları yok eder, o ayda duaları kabul eder. Allah Teâlâ sizin (Ramazan ayındaki ibadet ve hayır konusunda) birbirinizle yarış etmenize bakar ve meleklere karşı sizinle övünür. O hâlde iyilik ve hayırdan yana Allahü Teâlâ’ ya kendinizi gösterin. Ramazan ayında Allah’ın ...

Kudüs Anısı - 2 Müslümanlar günler geçmiyor ki ıstırap ve keder görmesinler yakılıyorlar, kovuluyorlar, bedenler tecavüze uğruyor, küçücük canlar boğularak yitiyor. Nerede bir müslüman görsek en derin acıları yaşıyorlar. Hani müslüman dertsiz olamaz diyorlar ya işte bunun sebebi bizlerin de müslüman kardeşlerimizin dertleriyle dertlenmemizden geliyor. Nerede küçücük bir can acı çekerse işte kalbimizin en ücra köşesine kadar canımız yanıyor. Filistin de olanlar hiçbir müslümanın sessiz kalabileceği türden olaylar değil. Gencecik yürekleri ile bedeni yorulan ama ruhu hala genç kalan müslüman kardeşlerimizin direniş ve topraklarına sahip çıkma endişesiyle evleri yıkılıyor, baskına uğruyor ve gençleri birer birer kayboluyor ve en deli çağlarını dört duvar arasında geçiriyorlar. Filistin’e gitmek gerekiyormuş gerçekten onu anlamak onda kaybettiklerimizi görmek için... İlk defa ayaklarımızı Filistin’e basıyoruz. Heyecanla Mescid-i Aksa’ya gitmeyi bekliyoruz hem de sabah namazına...

Virüs ve Biz Ülkemizde de var olduğu açıklanan Corona virüsü, diğer adıyla Covid-19 hakkında herkes pek çok paylaşım yaptı. Tedbirleri anlatan, virüsün biyolojisinden bahseden ve panikle eve alışveriş yapan bireyler gördük. Biz de istedik ki sükunetimizi koruyarak da tedbir alındığını yazalım.. Dikkat çekilmesini istediğimiz bir husus var ki o da: bu virüs sayesinde insanın ne kadar aciz bir varlık olduğunu görmüş olduk. "Teknolojide ilerdeyiz, uzaylara çıkıyoruz" diyen ülkeler de bile henüz aşı ve ilaç bulunamadı. Ve altını çizmek istediğimiz bir başka husus da aynı ortamda olup virüse yakalananlar da oldu sağlıklı kalanlar da, virüsten ölenler de oldu sağ kalan iyileşenler de.. Burada Allah'ın takdirini ve onun "OL" demesinin   hikmetlerini görüyoruz. Bizler inanmış insanlar olarak Allah'a teslim olmayı ne yazık ki bu aralar her konuda çokça unutmuş durumdayız. Ders çalıştıktan sonra başarılı olmayınca da kendimize kızıyoruz, okullarda okuyup semine...

Kudüs Anısı - 1 Bismillah.. İlk defa lise yıllarımda Gazze’ye top atışlarını gösteren bir haberle adını duymuştum.  Okulda tarih ya da din kültürü derslerinde de adına rastlamamıştım. Osmanlı Devleti’ni biraz öğrenebilseydim muhakkak sana ulaşan bir izim olurdu...  Annem ve babama da unutturulmuştu adın.  Onlar da sadece Mekke ve Medine derlerdi ve oralara gitme hayalleri olurdu. Senin yanına gelinebildiğini bile çok zaman sonra öğrendim. O yüzden, sen benim hep geç kalınmışlığım olacaksın.  İliklerime kadar işlenen cahilliğim;  her Filistinli göz altına alındığında, evinden zorla çıkarıldığında, kapında sana ulaşmak için çırpındığında, şehit edildiğinde, 1 düşmana 1000 değer gördüğünde yüzüme çarpılmış olacak. Allah sana gelen yolları bana çizdiğinde halim hep İsmet Özel’in Münacaat’ında geçen;   Şimdi tekrar ne yapsam dedirtme bana Yarabbi Taşınacak suyu göster, kırılacak odunu Kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde ...

Gizli Hazine: Abdülhamid Han Sarayın bahçesindeki bu küçük çocuk Sultan Abdülmecid'in oğullarından biriydi. Uzun boylu ve esmer benizli bu çocuk her şehzade gibi gözlerini sarayın sorumluluklarına açmıştı. Doğduğu tarih ise sorumlulukların çoğunu sorunlara dönüştürüyordu. Osmanlı'nın çöküş döneminde doğan bu Şehzade daha 10 yaşındayken annesi Tirimüjgan Hanımı kaybetmişti. Babası Abdülmecid Hanın diğer eşi olan ve çocuğu olmayan Piritu hanım, annesini kaybeden bu küçük şehzadenin bakımını üstlenmiş, anne olmuştu şehzadeye. Lakin tahta varisliği düşük ihtimal olan şehzade küçüklüğünden beri olgun ve karmaşıktı. Öksüzlüğü de üzerine bir perde gibi çeken şehzade iyice iç dünyasına kapanmış, kendi kabuğuna çekilmişti. İlk bakışta kötü görünen bu çocukluk küçük şehzadeyi olgunlaştırmış, dertlendirmiş ve ona Abdülhamid olma yolunda katkıda bulunmuştu. Küçük yaşından itibaren kitaplarla ilgilenmiş, farklı ilimlerle hemhal olmuş, yabancı diller öğrenmişti. Sanata ve ilme gün geçt...

Her hikaye; bir yolculukla başlar. 23 yaşındayım, belki de kimilerine göre yaşam yolculuğunun daha başlarındayım. Ama bu 23 yıllık hayatımda, umudumu kaybetmişken; hayata yeniden ne zaman başladığımı çok iyi hatırlıyorum. Bugün sizlere, çok farklı bir yaşamdan hidayete erip örtünen bir genç kızın hikayesini değil, İslam’ı yaşayan bir çevreden ve aileden gelen bir kızın yeniden başlama hikayesini anlatacağım. İslam’ı yaşayan ve bilinçli bir şekilde çocuklarına da bunu öğretmeye çalışan bir ailede büyüdüm. Babam, hayatını okumak üzerine kuran ve evlatlarının okuyan insan olmasını isteyen bir insandı. Bu yüzden Ramazan aylarında ailecek akşamları okumalar yapardık. Beni en çok etkileyen okumalar ise Tasavvuf Menkıbeleri olurdu. Ancak yine de   çocuklukta ve gençlikte bu tarz okumalardan çok çabuk sıkılan bir yapım vardı. Çocukluk dönemim yazları Kuran kurslarında kışları ise okul hayatı ve babamın ödev olarak vermiş olduğu okumalar ile geçiyordu. Ailede her zaman babamın ver...