Güne kuş cıvıltılarıyla başladığımız mevsimlere ulaştık elhamdülillah. Sabah namazının ardından serin ve tatlı bir esintiyle beraber kulaklarımız okşanıyor ve yeni bir solukla bismillah diyoruz. Manzara güzel ve huzurlu.   Kimi zaman başkalarının story’lerinden tanıklık ediyoruz bu sahnelere, kimi zaman da “bir story de ben paylaşayım bu manzara ile” şeklinde düşünceler beynimize hücum ediyor. Bir fotoğraf veya video paylaşıp, anı yaşamayı unutuyoruz çoğu zaman . Güzel olanı paylaşmak, çoğaltmaktır elbette. Hem, şükrümüzü de artırır Yaradan’a karşı, değil mi? Mesela dünyaya yeni gözlerini açmış küçük bir kuzuyu ekranların ardından görmek bile büyük şükür ve tefekkür vesilesidir, baktığımızın içindeki yaratılış özünü fark edebiliyorsak :) Ameller niyetlere göre olduğu gibi, sosyal medyayı kullanma biçimimiz de niyetlerimize göredir zannımca. Bu mecradaki aktivitelerimde güzeli görmek midir asıl niyetim, görülmek midir veya yüzy üze geldiğimde selamlaşmayacağım insanla...