“Bir çocuk parkta, her zaman yem verdiği güvercinler bir başkasının yemini yiyor diye küstü onlara, “Tüm güvercinler kötüdür.” dedi. Sonra sokakta bir anne her zaman alışveriş yaptığı bakkaldan çıkmış, artan parayı hesaplarken “Sakın bakkallara güvenme, hepsi üç-beş lira kaçırmanın yoluna bakar.” dedi hayatı öğrettiği yavrusuna. Bir yaşlı amca caddede, karşıya geçmeye çalışırken durmadı hiçbir araba ve “Bu araba sahiplerinin hepsi bencildir.” dedi. Bir esnaf para bozdurmak istedi komşu dükkandan “Valla yok abi” cevabının ardından “Tüm tüccarlar yalancıdır.” dedi. Bir gariplik yok mu sizce de hikayelerde…Bir şey eksik sanki. Nasıl desem, hayat tecrübelerinin yanlış çıkarımları mı, pire için yorgan yakmak mı, “gerçeği yeni farkettim” in ardına sığınarak hala “gerçek” ve “doğru” tutumu benimseyememek mi?... Bir şey eksik. Güven, inanç, hikmet arayışı, feraset, teslimiyet, cehd…Bir şeyden de çok şey eksik… Bu ironik durumun içindeyiz birkaç aydır, bir de OHAL’deyiz....