Bu yazıyı, bir kutlu yolculuğun arifesinde yazıyorum. Geçen hafta Dücane ile yola düşmüştük; o yolculuğun daha başlangıcında başka bir yol hali nasip oldu. Arayışın, kendini bulmanın ve dahi hasretin farkına varıp vuslata ermenin adresi: Umre. Hem de “yalnız”. İlk kez yalnız yol alacak olmanın ayrı bir heyecanı var yüreğimde. Ben tam böyle duygular içindeyken kitabın ikinci bölümü de derde deva, ruha şifa niyetine   “yalnızlık” ve “tek başınalık” kavramlarını ele alıyor. Kitabın ilk bölümüyle genel olarak neden “yolcu” ve “talip” olmak gerektiğini aktarmıştı Cündioğlu. İkinci bölümde ise “nasıl talip olunur” ve “nasıl yol alınır”ı anlatıyor.                 “Yalnızlık kişinin kendisiyle buluşması… kendisiyle tanışması…kendisini tanıması…Demem o ki yalnızlık kişinin sürülere karşı kendini koruması, onlardan kaçması değil, bilakis sürülerin içine atılmışken, tam da sürülerin içindeyken kendini fark ...

Aşk Nokta İdi Dücane Cündioğlu bir ‘nokta’dan başlıyor ilme ve aşka dair konuşmaya…Kitabın ismi Cenab-ı Aşk. Aşık olmak ve dahi her an aşkı taze kılmak için heybesinde ‘ilimle’ düşüyor yola.   “Ne garip değil mi, Kur’an’da ilim sözcüğünün çoğulu bulunmaz…İlim, Kur’an’ın nüzulundan sonraki yıllarda çoğaldı… Peki, böylelikle artmış mı oldu?Hayır! Kur’an’a göre ilmin sadece artması makbuldür, çoğalması değil. …İlim de böyle. Çoğulu yok. Aslında o bir noktaydı, noktadan ibaretti; daha açıkçası ilim bir tek şeyin ilmiydi. Esasen bilinmesi gereken bir tek şey vardı, o şeye dair ilmin artması umulabilir, istenebilirdi; zira tüketilmesi, tamamlanması mümkün değildi ”. Demek ki “aşk imiş her ne var alemde”nin sırrı tam da burada saklı…Kitap, her yeni cümlede insanı bambaşka ufuklarda yaşatan engin bir düşünce dehlizine çekerken bir yandan da suyun akışını seyreder gibi, bir şiir rüyasında gibi hissettiriyor. Hem kalbi hızlı çarpıyor “aşık” adayının, hem ruhu can...

                         Biz gazi üniversitesi tıp fakültesi karine  hanım kızlarıyız. Yaklaşık 5-6 hafta önce  başladığımız,  belli bir kitabı okuyarak pazartesi günleri  kritiğini yaptığımız bir grup oluşturduk okulumuzda. İlk kitabımız Tolstoy'dan " İnsan ne ile yaşar?" oldu.  Kitaplarımızı seçerken ahlaki ve edebi  niteliğinin olmasına dikkat ediyoruz, birbirimizin fikirlerinden faydalanmak esas amacımız. Güzel bir grup oluşturduk, eğlenceli ve düşündürücü geçiyor toplantılarımız. Normalde 1 saat diye anlaşmıştık ama kimse ayrılmak istemiyor, uzayıp gidiyor okumalarımız. O yüzden  süremizi biraz geçiyoruz. Kendimizin hazırladığı yada aldığımız ikramları kendimize sunuyoruz. Açken her iş zor tabi. Toplantılarımız pazartesi günleri 16.30 da başlıyor. Okulumuza yakın bir yerde, camiye ait olan bir dersliği kullanıyoruz. D...